Als je nooit last hebt gehad van chronische rugpijn, dan kun je het je moeilijk voorstellen.
Het begint vaak als een zeurend gevoel onderin je rug – maar bij mij trok het snel door naar m’n onderbuik, heupen en soms zelfs m’n benen.
De pijn voelde dof maar zwaar. Alsof er constant iets op m’n onderrug drukte.
En dan dat branderige, gespannen gevoel – alsof m’n spieren van binnenuit in de knoop zaten.
Soms leek het alsof m’n hele kern verkrampte.
Lopen deed pijn. Zitten voelde gespannen. Slapen? Bijna onmogelijk.
Alsof mijn lichaam me elk uur van de dag eraan herinnerde dat er iets niet goed zat.
En het bleef maar terugkomen, hoe voorzichtig ik ook deed.
